Miód popularny i jakże zdrowy – Fitoterapia

Znaczenie zdrowotne

Nie sposób w krótkim artykule opisać wszystkie dobroczynne właściwości miodu, o którym zapisano już grube tomy rozpraw naukowych. Trzeba jednak wyraźnie podkreślić jego udowodnione, cenne i wielokierunkowe właściwości. A jest ich bardzo wiele. A zatem zaczynamy Drodzy Czytelnicy… Pamiętajcie jednak, że działanie lecznicze miodu należy uważać za wspomagające, zwłaszcza w zaawansowanych stanach chorób. Należy traktować je jako dodatek do leczenia farmakologicznego.

Pierwszą grupą chorób, w których leczeniu mogą pomóc nam dobroczynne właściwości miodu to choroby układu krążenia…Kilka informacji w pigułce, jak możemy się wspierać…
Miód działa wspomagająco na pracę serca wzmacniając siłę skurczu mięśnia sercowego, rozszerzając naczynia wieńcowe, obniżając ciśnienie krwi.  Zapobiega powstawaniu obrzęków w mechanizmie zwiększonego wydzielanie moczu, jest więc wskazany przy nerwicach serca, chorobie wieńcowej, nadciśnieniu.

Druga grupa chorób to te dotyczące układu oddechowego. Warto wiedzieć i pamiętać, że Miód działa przeciwbakteryjnie, przeciwwirusowo, przeciwzapalnie, przeciwalergicznie, wykrztuśnie i ogólnie uodporniająco. Stosowany jest w leczeniu i profilaktyce takich stanów chorobowych, jak przeziębienia, kaszel, zapalenia górnych dróg oddechowych, w tym zatok, pyłkowicy na tle alergicznym. Jakkolwiek miód w rzadkich przypadkach sam może być źródłem alergii, gdyż w jego składzie znajdują się pyłki roślin, to właśnie dzięki temu może też działać korzystnie, antyuczuleniowo, jako swego rodzaju bodziec w formie naturalnej "autoszczepionki".

W krąg dobroczynnego działania miodu możemy także włączyć także niedogodności związane z funkcjonowaniem wątroby  i narządów układu pokarmowego. Miód działa odtruwająco na organizm, głównie poprzez poprawę funkcji wątroby. Warto, aby pamiętały o tym zwłaszcza osoby nadużywające takich używek, jak kawa, alkohol, tytoń czy herbata. Cholina zawarta w miodzie zwiększa efekt żółciopędny. Te i inne działania zachęcają do apiterapii u chorych z chorobą wrzodową żołądka i dwunastnicy, w nieżytach żołądka, przy zapaleniu i stanach kurczowych jelit, biegunkach, zaparciach, zapaleniu wątroby i woreczka żółciowego.

Nie możemy również zapomnieć o leczniczym spektrum, gdy chodzi o różnorodne choroby układu nerwowego. A w związku z kojącym i uspokajającym działaniem miodu zaleca się go w takich stanach, jak wyczerpanie nerwowe czy zawodowe, obniżenie nastroju, nerwice, bezsenność, nadpobudliwość, szczególnie u dzieci

Antybiotyczne działanie miodu i pochodnych od bardzo dawna wykorzystuje się w celu przyspieszenia gojenia się ran, odleżyn, oparzeń i odmrożeń, ropni, czyraków, wyprysków. 
 

Mód posiada również działanie moczopędne, które warto wykorzystać profilaktycznie i leczniczo w kamicy moczowej, a także przy niewydolności nerek, obrzękach, infekcjach dróg moczowych i zatruciach. Znane jest zwłaszcza pozytywne działanie miodu przy zatruciach ołowiem, którego badany poziom we krwi pracowników zawodowo narażonych obniżał się znacząco. Podobnie w przypadku niedożywienia bądź wyniszczenia organizmu w wynku przyjmowania chemii przeciwnowotworowej. W odróżnieniu od cukru stołowego, którego ponad 99,7% składu stanowi sacharoza i aby mógł być wchłonięty, musi zostać przez organizm rozłożony na glukozę i fruktozę, miód w ponad 80% złożony jest właśnie z glukozy i fruktozy, które wchłaniane są do krwi bezpośrednio, bez konieczności trawienia. W miodzie stwierdzono zawartość 20 pierwiastków, takich jak wapń, magnez, żelazo, mangan czy fosfor. Miód zawiera związki biologicznie czynne, związki fenolowe, enzymy, inhibiny oraz kwasy organiczne.

Pomimo słodkiego smaku i zawartości glukozy miód - dzięki swym właściwościom antybiotycznym - zapobiega próchnicy zębów. Jak wynika z niektórych badań, występowanie próchniczorodnej bakterii Streptococcus mutans zmniejszało się nawet o 50%.

Przydatne uwagi dotyczące stosowania miodu w codziennym menu

Miód jest produktem wysokokalorycznym, a więc muszą to brać pod uwagę osoby z nadwagą - 100 g miodu odpowiada niemal 100 g cukru. Jako zamiennik cukru może być stosowany do słodzenia herbaty, pamiętając jednak, że choć wysoka temperatura unieczynnia wiele enzymów, to nie pozbawia go wielu innych dobroczynnych właściwości.

Miód jest produktem bezpiecznym, nawet jeśli spożywany bywa w znacznych ilościach, oczywiście dotyczy to wyłącznie osób bez przeciwwskazań, a więc np. nie cukrzyków. Warto pamiętać, że można go podawać nawet niemowlętom. Jako dawkę leczniczą dla osób dorosłych przyjmuje się trzy łyżki stołowe dziennie, a dla dzieci do 14. roku życia od 0,5-2,5 łyżki stołowej dziennie.

Najdogodniejsze warunki przechowywania miodu to szczelne opakowania, zaciemnione miejsce i temperatura 10-14°C Zbyt wysoka temperatura może spowodować rozpad cennych enzymów, takich jak np. inwertaza, która jest także wrażliwa na światło. Przechowywanie w zamkniętym pojemniku pozwala zapobiec przenikaniu do miodu wody (jest higroskopijny!) i wszelkich zapachów z powietrza, a poza tym opóźnia naturalny proces krystalizacji miodu.

Jeśli chodzi o fałszowanie miodu, co nie jest zjawiskiem rzadkim, łatwo można to sprawdzić. Miód prawdziwy, płynny lub upłynniony, podgrzany do temperatury 40°C i wlewany powoli do szklanki z chłodną wodą, tworzy w niej regularny słup strumienia nie mieszającego się z wodą i osiadającego na dnie z wyraźnie zaznaczoną granicą między wodą a miodem.